Onderweg!

11 December

Vanochtend is Zebrabarrel samen met 12 andere auto's geveild bij het stadion van Banjul. Opbrengst 50000 Dalasi = 1500 Euro voor stichting ECPAT!!

Inmiddels zijn de verslagen bij gewerkt en zijn er foto's bijgekomen. We zijn nog druk bezig om alles foto's uit te zoeken maar om jullie een indruk te geven hebben we even een fotoalbum aangemaakt op msn space. Hier kan je alvast een hoop foto's bekijken. In de loop van de week worden er meer bijgeplaatst en zal er wat meer gesorteerd worden. Maar voor degene die niet zolang kunnen of willen wachten kijk dan even op ons tijdelijke en dynamische  fotoalbum

Deze week zal de site nog regelmatig vernieuwd worden dus blijf kijken.

We willen iedereen die ons in de voorbereiding en de afgelopen 4 weken gesteund heeft enorm bedanken. Het is geweldig om te zien hoe ook het thuis publiek meegeleefd heeft. En uiteraard willen we ook onze mede challengers enorm bedanken voor de mooie tijd die we samen gehad hebben.

 

10 December (dag 29)

We zijn vanochtend rond 8 uur geland op Schiphol! Wat is het hier koud... Vanavond zullen we snel wat meer foto's op de site plaatsen en daarna een start maken om het reisverslag uit te breiden met alle 4 a 5 honderd foto's en wat korte filmpjes. Andere teams waar we mee opreden hebben ook nog wat foto's en filmpjes van ons gemaakt, zodra we die hebben plaatsen we die ook op onze site.

9 December (dag 28)

Onze laatste dag in Banjul. Uitgeslapen en een paar Djembe's gekocht in Bakau. Toen de bus voor een laatste keer leeggehaald om te bepalen wat we op straat weggeven en wat naar stichting Bouwen gaat. De eerste organisator van Plymouth-Banjul, voorbeeld geweest voor Amsterdam-Dakar) is toevallig ook in Banjul. Andrew is nu bezig met een trip naar Kaapstad, we geven hem een pak overgebleven boerenkool, wat ducttape en gereedschap. We zijn hierna bij Michelle van stichting Bouwen langsgegaan met de gereedschappen van ons en een een paar andere teams. Zebrabarrel zetten we neer op de met de veilingmeester afgesproken parkeerplaats. Een emotioneel moment...

 

8 December (dag 27)

Vroeg op en toch het boottochtje gemaakt door de mangroves bij Tendaba. Wat rare vogels gezien en toen snel op weg naar de ferry om via de noordkant van de rivier weer terug te scheuren naar Banjul. Moeten drie uur wachten bij de ferry, uiteindelijk krigen we toch voorrang door wat te wapperen met het certificaat met de handtekening van de vice president. Terugweg over de noordkant blijkt een betere weg dan onderlangs. Wel heel stoffig en met veel los zand maar ondertussen zijn we ervaren genoeg om hier flink door te jakkeren zonder vast te zitten.  Oh ja, op deze weg rijden we uiteindelijk de carterbescherming eronderuit!

Laat in Banjul, even uit eten en een laatste keer stappen in nightclub WOW. Bij sluitingstijd rond 4 uur zijn we weer de laatste gasten die ze eruit moeten vegen. Halen nog een afzakkkertje op een terrasje verderop.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

7 December (dag 26)

Samen met Ewout en Pieter een bezoek gebracht aan Erik van stichting bouwen. Hij is in de buurt een paar leslokalen aan het bouwen. We eten mee met de bouwvakkers. Ron, Femke, Luc, en Emiel relaxen bij de lodge. Het boottochtje voor eind van de middag gaat niet door, de buitenboord motor krijgen ze niet aan de gang...

 

 

 

 

 

 

6 December (dag 25)

Om 9 uur staan we met Pieter, Ewout, Luc en Emiel klaar voor "de challenge plus". Na drie dagen zonder echte kilometers begon het weer te jeuken, we gaan het binnenland in. We stoppen bij Tendaba Lodge.

 

5 December (dag 24)

Bezoekje gebracht aan de st. James dovenschool in Serakunda. Hier gaat een groot deel van het gereedschap heen wat aan stichting Bouwen is geschonken. Ook even de markt op geweest en een kleine Djembe gekocht. Ron een Gambiaans voetbalshirt. Daarna op het strand gelegen.

 

 

 

 

 

 

4 December (dag 23)

Overdaq een tochtje gemaakt met de brakke eentonner van stichting Evenaar. 's Avonds een feestje in het (leegstaande) huis van de veilingmeester. Daarna nog even een biertje gehaald in de WOW.

 

 

 

 

 

 

3 December (dag 22)

De veilingdag van de challengers die na drie weken zijn vertrokken. Wij blijven zelf nog een week en veilen de auto volgende week zondag

 

2 December (dag 21)

Gisteren nog wel Erik aan de telefoon gehad. Veel teams zitten op dit moment zonder geld omdat ze verwacht hadden dat ze in Banjul wel konden pinnen. Het verzoek was dan ook aan het thuisfront om geld mee te nemen, nu maar hopen dat ze bij de douane niet gaan controleren hoeveel geld mee wordt genomen!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1 December (dag 20)

30 November (dag 19)

Emailbericht: Gisteren rond 12 uur vertrokken uit dakar, en in kolonne naar de grens met gambia, ging weer vrij traag, met zoveel auto's bij elkaar blijven is een nachtmerrie, ik dacht dat de Ari Safaribus de langzaamste auto was, maar op slechte wegen telt vooral de stuurkunst! En ga maar eens met dertig auto's tegelijk naar een benzinepomp, is ook erg tijdrovend. Overal onderweg zwaaiende kinderen, en waar we stilstaan barst het al snel van zwermen bedelende kinderen van alle leeftijden. Donne une cadeau, donne moi un stilo, etc in alle varianten. Alles in de auto wat ze zien wordt aangewezen als potentieel cadeau.

Alles bij de grens duurde weer vrij lang, maar kwam gelukkig geen geld aan te pas. Bij de boot naar Banjul aangekomen blijkt dat we er net niet allemaal op kunnen, met 6 anderen moeten we wachten op de volgende veerpont.

Aan de overkant van de rivier Gambia staat er een politie-escorte te wachten om ons te begeleiden. Een deel van de groep rijdt nog een tijdje verder naar Kartoem, op het terrein van stichting Evenaar kan gratis worden gekampeerd.

Wij besluiten in te checken in Hotel SeneGambia, in de hoop dat we wat discount krijgen ivm de reeds gereserveerde extra week (met Femke erbij.) De aan Ron beloofde speciale deal voor ADers blijkt later echter toch niet door te gaan.

Nadat we hebben ingechecked gaan we rond 03:00 nog een eerste biertje in Gambia doen in de buurt van het hotel. Uiteindelijk zijn we net voor het ontbijt van 7 uur weer terug. Wel een flink contrast om tussen allemaal vroege vogelspotters te ontbijten terwijl wij net gaan slapen!

Om 11:30 weer op voor de officiele ontvangstceremonie. De first lady en vice president van Gambia heeft groep 2 uitgekozen om eenmalig hierbij aanwezig te zijn. Onder wederom politie escorte gaan we naar de arch of the president. Door de chaos van 32 opstartenden barrels wordt het uiteindelijk toch een rommeltje.

Bij de arch blijkt en een ontvangst van zingende schoolkinderen, een militaire band, wat traditionele muzikanten, een klupje dansende big mama's. etc. We mogen onder de arch doorrijden, iets wat normaal alleen is voorbehouden aan de president himself.

Het wordt een gezellige boel, af en toe wordt er gedanst met de kleurige dames, overal schoolkinderen, aardig wat fotografen, en iedereen zelf ook aan het fotograferen en filmen. Oh ja er is zelfs een nationale filmploeg, we komen in het journaal van 20:00, heb ik nu dus net gemist...jammer!

Met de aankomst van de first lady begint het officiele gedeelte, een paar speeches, wij als gehele groep geven haar een paar klompen, en we krijgen allemaal een oorkonde van haar uitgereikt.

Morgen gaan we naar Kartoem voor een georganiseerd feestje, ook spelen we hier waarschijnlijk een spelletje voetbal, Challengers tegen een schoolelftal. Daarna een etentje met wat toeters en bellen.

Ondertussen zitten we aardig op zwart zaad, ik had me aan laten praten dat PIN automaten tegenwoordig in alle grote steden aanwezig zouden zijn. Helaas nog niet. De reservedollars hebben we gewisseld, als we normaal doen redden we het net tot Femke komt!!

 

 

 

 

 

 

29 November (dag 18)

Bericht van 20:11: Vandaag vertrek uit Dakar rond 12 uur en in convooi naar Banjul in The Gambia. Toch nog een lange rit, we zijn nog niet eens aan de grens en daar krijgen we ongetwijfeld weet het hele ritueel bij de douane..wachten...omkopen etc, maar je went er aan. Gewoon niet druk maken en vriendelijk blijven lachen. Rijden constant door dorpjes met vrolijk zwaaiende kinderen. Erg leuk om mee te maken. Een gigantische overgang na de chaos in Dakar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

28 November (dag 17)

Emailbericht: We zijn gisteravond niet meer de stad Dakar in geweest, maar wel aan het eind van vanmorgen met een busje en een paar andere teams naar de stad gegaan, een aantal uur (note van thuisfront: dit wordt getypt op een arabisch toetsenbord en vaak zijn de getalen niet leesbaar!) op een gepakt met 32 man in een mercedes busje. We mogen niet met eigen vervoer, omdat we alleen als goep met een doanier door het land mogen. We hebben net een boottrip gemaakt naar Ile  de Goure, de plek waar alle slaven door onder andere de Hollanders werden verzamelt en verscheept. Hebben daar een uurtje rondgelopen, helaas was het Maison de Eslaves gesloten dat we langskomen. Hebben lekker vis gegeten terwijl we op de boot wachten en zijn later Dakar in gegaan om een woaley spel te kopen, erg veel lastig gevallen door verkopers. Moet nu weg, de bus staat klaar terug naar het resort!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

27 November (dag 16)

Bericht van 11:41: Gearriveerd bij de Zebrabar om 23:15, MISSIE GESLAAGD! Het barrel weet dat blijkbaar ook, want begint nu rookpluimen uit te stoten. We gaan vandaag op weg naar Dakar.

22:30: Het thuisfront heeft net Erik aan de telefoon gehad! Ze zijn in Dakar gearriveerd waar ook de officiele Amsterdam-Dakar race eindigd. Ze hebben bij de grensovergang met Senegal veel smeergeld moeten betalen en het waren niet zulke overgangen waar je kon onderhandelen, dus helaas. Ze zijn met een kolone van 30 (?) door Senegal naar Dakar gereden. Dit moest omdat auto's ouder dan 5 jaar niet geimporteerd mogen worden in Senegal. Daarom duurde de 200 km naar Dakar wel erg lang, ook omdat niet iedereen zo hard meer ging. Ze waren wel erg moe, ongeveer 5 uurtjes slaap per dag en heel veel drank gaat je toch na 2 weken niet in je koude kleren zitten. Sfeer is erg goed en ze gaan vanavond nog even het nachtleven van Dakar van dichtbij bekijken met een groep mensen. Morgen een rustdag en Erik had erover dat hij naar het slaveneiland wilde en naar de markt. Waarschijnlijk zit een bezoek bij de kapper er ook bij om zijn zebra-streepjes te kortwieken met standje 1 op de tondeuse! (Gelukkig hebben we de foto's nog!).

 

 

 

 

 

 

 

26 November (dag 15)

Bericht van 18:25: We zijn nu vlakbij Rosso in Mauretanie en gaan naar de gens met Senegal en eindelijk weer ontvangst. De sahara was waanzinnig mooi. Geweldige ervaring en geen problemen gehad..Zebrabarrel is een bickel. Met 4 autos de Sahara in gegaan, Ari Safari, Team Geest en Bitbucket. We waren 1 dag later aangekomen in Nouadibou ivm problemen Ari. Onderweg wild gekampeerd. Bij aankomst was iedereen al weg omdat ze 1 dag extra in de Sahara wilden zijn,. Uiteindelijk een paar groepen weer in de Sahara tegengekomen. Maar 5 x vast gezeten in het zand. Met 80 door de Sahara en soms met 4 wielen van de grond en alles nog heel. Rijden nu over een onmogelijke weg van 90 km naar Diama voor grensovergang en dan naar de Zebrabar in St. Louis.

Bericht van 19:00: We staan inmiddels bij de grensovergang. Zal wel ff duren

25 November (dag 14)

Bericht rond 23:00 ontvangen op de voicemial (het thuisfront was andere dingen aan het doen en heeft ze dus helaas niet aan de telefoon gehad :-(( ):
Ze waren goed aangekomen in Noukchok en de auto ging nog steeds helemaal top! Ongelofelijk wat je voor 500 Euro kunt kopen, zo betrouwbaar! Er is wel een team in hun convooi wat 5 (!!) lekke banden had, maar gelukkig had iedereen genoeg reserve banden bij zich. De rit door de woestijn is dus goed gegaan en ze gingen zaterdag proberen de grens van Senegal over te steken om dan in St Louis bij de Zebrabar te eindigen. Waarschijnlijk dan meer berichten vanuit het front.

 

 

 

 

 

 

24 November (dag 13)

 

 

 

 

 

 

23 November (dag 12)

Zijn nu bijna onderweg met gids Soufi, lijkt me een sympathieke kerel, maar is het wel een echte Toareg? Vandaag heeft hij niet meer zijn traditionele spullen aan maar gewoon een westers kloffie. Dwars door het natuurgebied op weg naar Noukchok, gaat twee of drie dagen duren. Hebben extra water ingeslagen etc. Gids spreekt alleen Frans en geen Engels, maar die blijken hier ook niet te zijn. Alleen Frank spreekt redelijk Frans, maar ook mijn Frans gaat rap vooruit!

Mobiele telefoons doen het hier niet meer, dus meer nieuws over een dag of drie vanuit Noukchok of zelfs nog later vanuit de Zebrabar in St Louis in Senegal!!

 

 

 

 

 

 

22 November (dag 11)

We rijden om een uur of 12 richting de grens nadat we de bakkies hebben gedemonteerd, om 13 uur komen we daar aan, maar de grens blijkt gesloten tot 15.00, dan eerst maar weer een bakkie koffie.

Grens viel mee, eerst Maroc politie waar we weer onze gegevens afgeven, dan douane die vooral kijken naar de autropapieren, daarna Mauretaanse politie, dan Marrocaanse duoane en dan weer Marokaans politie! Stelde niet zoveel voor, de bakkies en de paar blikjes bier die we nog hebben worden niet ontdek. Ron maakt nog een paar mooie illegale foto's wat hem bijna zijn telefoon/camera kost!

De weg naar Noadubou is mooi, heb een mooie foto van de langste trein ter wereld (note van het thuisfront: zelfs in de woestijn kan hij zijn werk niet vergeten!!!)en een paar kamelen.

 

 

 

 

 

 

21 November (dag 10)

Bericht van 14:30: We zitten nog in Dahkla en blijven bij Ari Safari tot zijn as weer gemaakt is. Er zijn wel 5 Sahari aan het werk voor ze. We hopen vanmiddag nog te kunnen rijden en dan alvast wat kilometers te kunnen maken en dan morgen weer aan te sluiten. Voorlopig dus even relaxen en de kinderen hier vermaken met pennen etc.

Mailtje: De hele groep vertrekt 's ochtends vroeg richting de Mauretaanse grens, maar wij bleven dus achter bij Ari met de stukke achteras samen met Teamgeest en Frank.Terwijl de autro wordt gerepareerd hangen we wat rond, o.a foto's maken, wat zwaardere lampjes voor de muistlampen kopen en laden de batterijen van de camera op bij het cafe , wat hout gekocht bij een timmerman om later een kampvuurtje te maken..

We vertrekken eind van de middag en bij het gang maken op de grote weg begint de Zebrabarrel vreselijk blauwe rook uit te stoten, we denken allemaal dat de motor is overleden...wie zou "waar stop de barrel hier winnen?" Roken houdt echter vanzelf weer op; kan te maken hebben met de geknikte carterontluchtingsslang...maakt niet uit want rook is weg!

Onderweg vis met patat gegeten bij een restaurant naast benzine pomp, we vullen hier alle yerrycans om van de laatste Maroc Dirham af te komen. We overnachten ergens 50 METER van aan de kant van de snelweg, hier lagen toch nog geen landmijnen? We maken een kampvuurtje en drinken nog een biertje en gaan erg laat te slapen, waarschijnlijk rond een uurtje of 4.

 

 

 

 

 

 

20 November (dag 9)

Laatste stuk was mooi, maar begon na een paar honderd kilometer wel wat saai te worden, in het donker was het laatste stuk ook goed te doen. Bij een plasstop bleek hoe mooi de sterrehemel is zonder strooilicht van steden of straatverlichting.

Gisteravond zijn er lichte problemen ontstaan met de motoroliedruk, stationair blijft het lampje continu branden...voorlopig opgelost door de motor wat hoger stationair af te stellen, zullen een vaatje dikke olie kopen 40w50. Als het erger wordt gooien we dat erin, is toch wel een beetje zorgelijk als het erger wordt.....                    (de motor heeft gisteren ook flink op zijn sodemieter gehad; de chauffeur van dat moment was vergeten door te schakelen naar de 4e versnelling dus we hebben een kilometer of wat 100 gereden in de derde versnelling! Met de motor achterin geeft het helaas niet genoeg lawaai om direct op te vallen). Ook een slap koelslangetje  en een gescheurde luchtslang gemaakt met ducttape...echt wonderspul!

Hebben gisteren nog goed gelachen bij een van de vele roadblocks/politieposten. We hebben hun foto's laten maaken van onze karavaan...en ik heb een leuke illegale foto van twee van die kereltjes die heel serieus foto's staan te maken. Ondertussen denk ik dat we vandaag geen bier meer kunnen krijgen voor normaal geld. We konden flesjes kopen voor 25 dirham, maar dat is 2,5 euro dus dat ging niet door.

Mijn arabisch (note van het thuisfront=Erik) komt ook weer een beetje terug,  inshallah= wanneer god het wil ; sjucran = bedankt, ha bibi = femke, salemo = hallo;

Ron heeft zijn stoere jabella altijd aan en gooit hoge ogen bij de locals.

Morgen gaan we de grens over naar Noukshok.. andere spelling.. geloof zo'n 400 kilometer over een asfalt weg...een wasbordje met veel pothole, kuilen dus. De grens lijkt nog lastig te worden horen we van berichten van de eerste groep.Dan overmorgen weer een rustdag en gaan we ons klaarmaken voor de echte dessert: reservetanken vullen, opnieuw inrichten en overbodige bagage weggooien. We weten nog niet hoe we straks precies gaan rijden en hoeveel zand we tegenkomen, INSHALLAH!

De mensen zijn vrij vriendelijk hier, maar proberen wel grof aan die argeloze westerlingen te verdienen. Zijn net met de zebrabarrel met 3 man in de pickup-bak van de camping naar Dakhla stad gereden, de kinderen op straat lopen te zwaaien. De afgelopen dagen rijden we veel op met Ari Safari, Teamgeest en Frank Big Bucket. Af en toe weten we aan te sluiten bij Dakarcrossers en Dakarteam ee. Het laatste team heeft trouwens een nieuwe naam gekregen, heet tegenwoordig Roetmobiel; rijden in een geel autootje wat veel rookt en Hendrik en Rene kunnen ook aardig sleutelen!

We rijden nu in de Spaanse Sahara (= geannexeerd Marokko) en er is hier helemaal niets. We zijn al weet ik hoeveel keer bij controleposten, die je op de gekste plekken tegenkomt, door de politie aangehouden (schat nu 10x), als je een dorpje in gaat moet je je papieren laten zien en als je het dorp uitgaat weer papieren laten zien, is ondertussen lachwekkend en heeft wat weg van een communistische staat.

 

 

 

 

 

 

18 November (dag 7)

Bericht van 05:30: We hebben vlak voor Guelmin in verlaten gebied aan de voet van het Atlas gebergte de auto's geparkeerd en gaan slapen. (Ze zijn o.a. samen met Team Geest, Dakarcrossers, Team Driven en Ari Safari). Prachtige nacht!

Bericht van 19:09: We rijden richting Tarfaya met de ondergaande zon voor ons. We komen van het strand waar gesleuteld is aan de auto van de Dakarcrossers. Erik heeft zijn tulband uit kunnen spoelen i.v.m. overvloed aan blauwe kleurstof. Rijden door prachtige omgeving en hebben nog een lange weg te gaan. Ron heeft zijn jalaba gekocht en maakt nu snel vrienden met de politie hier.

 

 

 

 

 

 

17 November (dag 6)

 

 

 

 

 

16 November (dag 5)

Bericht van 16:51: Zo, dit is lekker. We zijn de bermtourist aan het uithangen tussen Fes en Marrakech. Koffie zetten met camping setje. Wat een rot leven.

 

 

 

 

 

 

15 November (dag 4)

Bericht van 21:47: Ze zijn net aangekomen in Fes. Ze hebben een prachtige rit gehad door het Rif gebergte. Helaas hebben ze al 4 dagen slecht weer gehad en ook vandaag was het niet best, sneeuw en regen! Wat een land Marokko, allemaal vriendelijke mensen en een leuke chaos. Ze hebben weinig problemen gehad tot nu toe. Ze zijn met een convooi van 11 teams naar Fes gereden en 1 politie controle gehad. Daar moesten ze wat papieren laten zien. Toen ze Fes binnen reden kregen ze meteen een brommer-escorte van Karim. Hij zal hen zo ook naar de stad brengen om te eten.

 

 

 

 

 

 

14 November (dag 3)

Niet veel te melden vandaag. Ze zijn na een nacht doortrekken om 09:30 uur aangekomen in Sotogrande en ze zijn nog zo fris als een hoentje! Vandaag een rustdag en de andere teams opgewacht. Morgen nemen ze om 09:15 de boot naar Marokko en dan 250 km doorrijden naar Rabat. Dakarcrossers zijn trouwens met een nieuwe ruit onderweg en zullen in de loop van de avond/nacht ook arriveren!

13 November (dag 2)

Vannacht hebben ze de verjaardag van Yvonne (Dakarcrossers) gevierd bij een van de vele pitstops. Ze rijden op dit moment nog steeds met Arie Safari, Team Geest, Double P en de Dakarcrossers en hebben ondertussen een uitstapje gemaakt naar Biaritz, het regende :-((. Bij Behobie liepen ze nog even vast in een hardloopwedstrijd, toeschouwers wijzen de weg naar Dakar!
Rond 11:00 uur zijn ze de Spaanse grens overgegaan richting San Sebastiaan.
Bericht van 14:00 uur: Het regent alleen maar. Ze zijn net uit de bergen van het Baskenland. Ze waren even verkeerd gereden en kwamen daardoor in de bergen terecht. Het ging goed en Arie Safari kon de rest goed volgen. Maar dat kwam misschien omdat zij ook niet veel sneller zijn (gemid. snelheid van 80 km per uur). Ze zijn ongeveer 80 km van Burgus vandaan. Daarna door naar Madrid en de bedoeling is dan nog om even door te trekken om maandag een korte rit te maken. De vermoeidheid begint nu wel in te slaan, vooral de laatste uurtjes van de nacht waren zwaar.
Bericht van 21:00 uur: Zitten in een restaurant in Madrid samen met Team Geest en Arie Safari. Dakarcrossers hebben ze moeten achterlaten i.v.m. een gebroken voorruit. Deze wordt morgen gerepareerd en dan gaan zij weer verder. Erik en Ron gaan samen met de andere 2 teams door naar Malaga.

 

 

 

 

 

 

12 November (Dag 1)

Vanmorgen vroeg vertrokken naar Amsterdam en daar de andere teams opgewacht. Het bier zat nog thuis in de koelkast, dus snel Maud en Druuf gebeld of ze wat mee konden nemen! Er was veel support van thuis meegekomen, de ouders van Ron, schoonfamilie van Erik en een aantal vrienden, super! Om 12:10 uiteindelijk met z'n allen vertrokken en het eerste bericht was binnen rond 15:00 uur dat ze samen met Ari Safari en de Dakar Crossers de Nederlandse grens over waren gegaan. Om 19:45 zaten ze tussen Amiens en Parijs en hadden ze net gegeten met 4 andere teams. Ron ligt op het matras op de achterbank heerlijk de krant te lezen en Erik is met behulp van Eva (de TomTom) de weg aan het rijden. Het ziet er naar uit dat ze nacht door gaan trekken. Ze rijden op dit moment samen met Arie Safari, Dakar Team Ee, Team Geest en Double P.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

11 November (Dag -1)

Vandaag de laatste boodschappen gedaan en het bussie opnieuw ingepakt. Erik heeft nog de bon van de Kinki kapper geconsumeerd en het resultaat is in latere foto's wel te zien (wel kijken, want dit wil je niet missen!). Ook hebben we de 4 mooie reserve wielen gepast en wat blijkt.......ze passen niet! Shit, en dit de avond voordat we weg gaan. Maar gelukkig hebben we nog een aantal banden in de garage liggen, helaas met niet al te best profiel, maar ja. Erik is ondertussen een beetje hyper, loopt maar te stuiteren en te roken en wil eigenlijk gewoon die sleutel omdraaien en rijden. Nog een paar uurtjes geduld!

6 November (Dag -6)

Helaas, nog 6 dagen wachten... We beginnen een beetje te twijfelen aan het gewicht van de enorme berg spullen die we al mee hebben. Van leeg 1400 kilo weegt Zebrabarrel nu al 1800. Als Ron en ik er met onze sporttassen nog bij komen, een doosje boodschappen, de 100 blikjes gesponsorde energydrinks, en straks ook nog 4 x 20l jerrycans benzine en 2 x 20l voor water... Da's nog een keer 400 kilo en ondertussen het maximale laadvermogen. Niet echt een goede start voor een ritje over hobbelig kamelengras. Verder zijn we er aardig klaar voor!